Yavuz Ekinci on yıl önce yazdığı “Rüyası Bölünenler” romanı nedeniyle yarın (18 Eylül 2024) hâkim karşısına çıkıyor. Yazarın 2014’te yazdığı ve Doğan Kitap’tan basılan kitabıyla ilgili 6 Şubat 2023 depremlerinden bir gün sonra, 7 Şubat’ta CİMER’e yapılan şikâyetin ardından soruşturma başlatılmış, İstanbul 7. Sulh Ceza Mahkemesi, 14 Mart 2023’te kitapla ilgili toplatma kararı vermişti.
Yavuz Ekinci, “Bir yerde adaletsizlik varsa orada yaşayan herkes bir şekilde bu adaletsizlikten nasibini alır. Adaletsizlikten dolayı bugün ülkede yaşayan köpek de ağaç da dere de orman da kadın da çocuk da genç de işçi de etkilenip zarar görüyor. Ben de bu adaletsizlikten bir yazar olarak nasibimi alıyorum. Bunca adaletsizlik varken bir yazar olarak etkilenmemem, zarar görmemem mümkün değil. Bana açılan davaları bu ülkedeki adaletsizliğe bağlıyorum. Şu an düşüncelerinden dolayı yüzlerce insan zaten cezaevinde. Yıllardır hapis yatanlar var. Sürgün yaşayanlar var. Otuz yıldır haksız şekilde cezaevinde yatan İlhan Sami Çomak var. Edebiyat tarihimiz yargılanan, cezaevinde yatan, sürgün yaşayan büyük yazarlarla dolu. Yaşar Kemal, Nazım Hikmet, Sabahattin Ali, Aziz Nesin, Orhan Pamuk, Ahmed Arif, Orhan Kemal…” diyerek kendini savunmaktaydı ve muhtemel bugün de hâkim heyetine bunları söyleyecek.
Başka bir açıklamasında da, “Kurgulanmış bir kitaptan dolayı yazara ceza vereceksek Raskolnikov’un balta ile işlediği o korkunç cinayeti nedeniyle Dostoyevski yargılanmalıdır,” diyerek kurmaca ve yazarın ayrı ayrı olduğu basit gerçekliğini hatırlatmıştı. Kurmaca yazarından bağımsızdır, roman karakterleri gerçek karakterler değildir.
Gerçi bunlar bu ülkenin kaderinde yeni şeyler değil. Son yüz elli yıllık tarihinde binlerce yazarını hapishanelerde süründürmüş, öldürmüş bir adalet sistemi ve baskı ortamı söz konusuyken hiçbir şey şaşırtmıyor. Kemal Tahir on iki buçuk yıl, Nâzım Hikmet on iki yıl, Necip Fazıl on buçuk yıl, Aziz Nesin beş buçuk yıl, Orhan Kemal beş yıl, Cevat Şakir Kabaağaçlı yedi yıl, Dev-Sol davasından idam istemiyle yargılanan Nevzat Çelik yedi yıl, Hikmet Kıvılcımlı yirmi iki buçuk yıl, Ahmed Arif iki yıl, Sabahattin Ali ve Uğur Mumcu birer yıl zindan görmüş yazarlardır. Her dönem kendi muhaliflerini cezalandırmaya, yandaşlarını ödüllendirmeye devam ediyor bıkmadan usanmadan.
Çok değil daha üç yıl önce Nobel ödüllü yazarımız Orhan Pamuk’a Veba Geceleri romanında Atatürk’e hakaret ettiği gerekçesiyle soruşturma açılmış ancak tahkikat neticesinde dava açılmamıştı. Eğer dava açılsa hapis cezasına kadar varacak bir süreci yaşayacak ve Nobel’li yazarımızı parmaklıklar ardına gönderecektik.
Hangi ceza verilirse verilsin, ne kadar yasaklanırsa yasaklansın geleceğe daima yazarların adı ve eserleri kalacaktır. Yöneticiler, idareciler, devirler, hatta ülkeler bir gün yıkılacak, kaybolacak, adları unutulup gidecek ama eserler ve onu oluşturanların isimleri dünya döndüğü sürece insanlığın zihninde kalacaktır
Bu yazıyı okuyan birçok okur bu hatırayı biliyordur ama günün anlam ve önemine binaen bir kez daha hatırlayalım isterseniz: Nâzım Hikmet’in Bursa Cezaevi’ndeki tutsaklık günlerinde cezaevi denetimine Adalet Bakanlığı’ndan bir müfettiş gelir. Birkaç günlük denetimden sonra müdüre, “Nâzım Hikmet de buradaymış, çağırın da bir tanışalım,” der. Nâzım Hikmet’i getirirler, müdür koltuğuna büyük bir kibirle kurulan müfettiş Nâzım’ı tepeden tırnağa süzer ve “Demek Nâzım Hikmet sensin,” der küçümseyerek. Yazara oturması için yer göstermez, ayakta dinler, kısa bir konuşmadan sonra gardiyanlara “Götürebilirsiniz,” der. Nâzım Hikmet tam kapıdan çıkarken durur ve müfettişe, “Ömer Hayyam adını hiç duydunuz mu müfettiş bey,” diye sorar. Müfettiş hemen atılır. “Kim bilmez Hayyam’ı, İran’ın büyük şairini…” der. Nâzım Hikmet sormaya devam eder. “Peki, Hayyam zamanında İran hükümdarı kimdi müfettiş bey,” diye yeni bir soru sorar. Müfettiş şaşırır, bilemez elbet. Nazım o tarihi sözünü söyler, “Görüyorsunuz sanatçıyı hatırladınız ama hükümdarı hatırlayamadınız. Yıllar sonra beni dünya hatırlayacak ama adalet bakanını ve sizi kimse hatırlamayacak,” deyip çıkar.
Birkaç yüz yıl sonra şu sözün söyleneceğinden hiçbir şüphem yok, “Yavuz Ekinci’yi biliyoruz da sahi o bakanın, mahkeme başkanının adı neydi?”
https://www.veveya.net/deneme/yavuz-ekinciyi-biliyoruz-da-sahi-o-bakanin-adi-neydi-ahmet-karadag
Yorumlar